Corruptie

Het corruptiebeleid van Triodos Bank blijft zeer goed. 

Corruptie en omkoping worden niet getolereerd onder haar eigen werknemers of potentiële zakenpartners. Er worden ook strenge controles uitgevoerd op het witwassen van geld, bijvoorbeeld op basis van de FATF-aanbevelingen en de Wolfsberg Principes. Bedrijven moeten ook transparant rapporteren over hun lobbyactiviteiten en mogen niet op grote schaal lobbyen om internationale normen en richtlijnen te veranderen. De enige tekortkoming op het gebied van corruptie is dat de bank haar zakenpartners niet vraagt om hun uiteindelijke begunstigden bekend te maken. Dit is cruciaal om corruptie te voorkomen door middel van transparantie en externe controlemogelijkheden.

Op vlak van corruptiebestrijding scoort vdk bank zeer goed, en deze score is behoorlijk gestegen sinds de laatste analyse. Om haar score verder te verbeteren, kan de bank bedrijven die ze financiert verzoeken clausules over de naleving van anticorruptiecriteria op te nemen in hun contracten met onderaannemers en leveranciers. Verder heeft de bank een relatief waterdicht investeringsbeleid met betrekking tot corruptie.

Het corruptiebeleid van Argenta is ruim voldoende.

De bank heeft een duidelijk intern anticorruptiebeleid. Ze neemt stappen om omkoping, witwaspraktijken en financiering van terrorisme te voorkomen.

Voor haar investeringen volgt Argenta de Belgische wetgeving en de internationale afspraken rond corruptie. De bank blijft wel vaag over hoe ze die afspraken precies toepast in haar investeringsbeleid.

Het corruptiebeleid van KBC is zeer goed. 

KBC maakte bekend dat ze binnen haar eigen organisatie een nultolerantiebeleid hanteert ten aanzien van corruptie. Toch loopt KBC het risico indirect betrokken te raken bij corruptie, omdat de bank onvoldoende eisen stelt aan de bedrijven die ze financiert.

Het corruptiebeleid van ING is ruim voldoende. Voor haar eigen bankactiviteiten hanteert ze een duidelijk beleid dat corruptie en omkoping afwijst, en heldere richtlijnen tegen het witwassen van geld en de financiering van terrorisme omvat. ING is bovendien geregistreerd in het Transparantieregister van de EU. De bank verklaart ook dat ze de principes van de OECD Guidelines for Multinational Enterprises en het Global Compact van de VN toepast op gefinancierde bedrijven. Hierdoor geldt voor deze bedrijven ook een strikt verbod op corruptie en omkoping, en zijn ze verplicht om passende controlemechanismen in hun bedrijfsstructuur op te nemen. 

Een tekortkoming is echter dat deze vereisten voor bedrijven alleen van kracht zijn als gevolg van ING’s verbintenis met de OECD Guidelines en de UN Global Compact, maar niet zijn opgenomen in de richtlijnen van ING zelf. Bovendien zijn bedrijven niet verplicht om hun eindbegunstigden bekend te maken om corruptie te voorkomen door middel van transparantie en externe controlemogelijkheden.

Het anticorruptiebeleid van BNP Paribas scoort goed.

BNP hanteert een nultolerantiebeleid ten aanzien van corruptie. De bank heeft een specifiek beleid om witwaspraktijken en de financiering van terrorisme te voorkomen. Ze controleert ook de eindbegunstigden van een onderneming om corruptie effectief te bestrijden.

Hoewel BNP minder eisen stelt aan externe bedrijven, past ze wel de OECD Guidelines for Multinational Enterprises toe. Hierdoor verbindt de bank zich ertoe om de bedrijven die ze financiert te verplichten om te voldoen aan internationale normen en wetgeving, bijvoorbeeld op het gebied van lobbypraktijken. Desalniettemin is er nog ruimte voor verbetering, onder andere door bedrijven te vragen om te communiceren over de eindbegunstigden van hun onderneming.

Op vlak van corruptie scoort Belfius goed, zelfs beter dan in de vorige analyse. 

Om interne corruptie te voorkomen, volgt Belfius de internationale afspraken. Ze neemt stappen om omkoping, witwaspraktijken en financiering van terrorisme te vermijden. Haar interne beleid is verstrengd. Zo rapporteert de bank nu over haar lobbypraktijken en heeft ze een uitdrukkelijk beleid ingevoerd waarin staat dat ze geen politieke bijdragen levert.

Voor bedrijven die Belfius financiert, verbindt ze zich tot de OECD Guidelines for Multinational Enterprises. Dit betekent dat de bank eist dat bedrijven rapporteren over hun lobbypraktijken. Toch zijn er nog verbeteringen mogelijk, onder andere door bedrijven te verplichten om te communiceren over hun eindbegunstigden.

Het anticorruptiebeleid van Deutsche Bank is net voldoende. De bank tolereert geen enkele vorm van corruptie. Ze houdt zich aan alle relevante wetten gericht op het identificeren en voorkomen van het witwassen van geld en mogelijke financiering van terrorisme. Deutsche Bank is ook opgenomen in het transparantieregister van de EU. Er ontbreken echter vergelijkbare richtlijnen met betrekking tot financiering en investeringen. Zo zou Deutsche Bank kunnen eisen dat zakelijke klanten ook anticorruptiesystemen implementeren of hun eindbegunstigden bekendmaken.

Hoewel Crelan beweert dat ze het witwassen van geld en dat ze geld afkomstig van terroristische activiteiten tegen gaat, blijft het beleid van de bank op dit gebied te vaag. De bank controleert bijvoorbeeld niet de uiteindelijke begunstigde van verstrekte leningen.